Larcher: ‘What becomes’. ’Smart dust’, ‘Poems’ nr. 1-12, ‘What becomes’, ‘A Padmore cycle’. Tamara Stefanovich (p), Mark Padmore (t) en Thomas Larcher (p). Harmona Mundi HMU 90.7604 (73’05”). 2012

 

De Oostenrijkse componist Thomas Larcher (1963) studeerde compositie bij Erich Urbanner en piano bij o.a. Elizabeth Leonskaja. In zijn ’Padmore cycle’ uit 2011 zette hij gedichten van Hans Aschenwald en Alois Hotschnig op muziek. De soms aforistische teksten hebben iets van de liederencycli van Schubert. Maar wanneer Larchers toonzettingen die heel goed zijn afgestemd op de kleur, de helderheid en de expressieve mogelijkheden van Padmore’s stem herinneringen oproepen aan negentiende eeuwse componisten, is het toch vooral aan Schumann.

Larcher begeleidt zelf die liederen, maar vertrouwt de vertolking van zijn drie werken toe aan Tamara Stefanovich. Geen van de twaalf ‘Gedichten, 12 stukken voor pianisten en andere kinderen’ duurt langer dan drie minuten. En net als de zeven langere nummers uit ‘What becomes’ variëren ze tussen charmant en knagend obsessief. Stefanovich speelt dit alles met veel gusto. Ze ontdekt het meest in ’Smart dust’ voor geprepareerde piano. 

Eerlijk gezegd vond ik Larchers muziek als niet meer dan de som der delen. Veel betere herinneringen bewaar ik aan de opname van Larchers Pianoconcert ‘Böse Zeiten’, Altvioolconcert ’Still’ en Strijkkwartet nr. 3 ‘Madhares’ (ECM 476.3651) uit 2009.