Onslow: Strijkkwintetten nr. 20 in d op. 5 en 26 in c op. 67. Elan kwintet. Naxos 8.573600 (65’06”). 2015

 

Onslow: Strijkkwintetten nr. 10 in f op.32 en 22 in Es op. 57. Elan kwintet. Naxos 8.573689 (65’22). 2017

 

Onslow: Strijkkwintetten nr. 28 in g op. 72 en 29 in Es op. 73. Elan kwintet. Naxos 8.573887 (60’ 46”). 2017

 

Onslow: Strijkkwintetten nr. 31 in A op. 75 en 23 in a op. 58. Elan kwintet. Naxos 8.574187 (59’23”). 2020

 

George Onslow (1784 - 1853) kreeg in zijn tijd - eerste helft negentiende eeuw - te maken met het feit dat het Strijkkwintet nog in minder hoog aanzien stond dan het Strijkkwintet. Maar Boccherini schreef er met succes  talloze, bij voorkeur met een tweede cello, Mozart zes met twee altviolen en Schubert - mooiste van alle - ook met 2 celli.

Onslow volgde aanvankelijk het voorbeeld van Boccherini maar bood later een optie voor contrabas. Dat was puur toeval. Bij een bezoek aan Londen om zo’n kwintet voor te stellen, zegde de tweede cellist plotseling af, maar bassist Dragonetti kon hem vervangen, Aanvankelijk was Onslow daar niet zo gelukkig mee, maar toen hij hoorde hoe het klonk, werd hij enthousiast voor deze optie en stond deze voor zijn latere kwintetten toe.

Onslow kreeg de bijnaam ‘De Franse Beethoven’ en die is zeker van toepassing op zijn Strijkkwintetten. De composities bezitten drama, esprit, kostelijke melodieën en mooie ritmische contrasten. 

Het schijnt de bedoeling te zijn dat Naxos deze Kwintetten volledig opneemt; dan krijgen we ook vast versies met 2 celli te horen. Nu al treedt het van origine Spaanse kwintet aan in twee samenstellingen. Op de eerste cd bestaat het uit Benjamin Scherer en Lelia Iancovici (v), Julia Hu (va), Dmitri Tsirin (vc) en Matthew Baker (cb), op de vierde uit Alexander Nikolaev en Charles Civera (v), Julia Hu (va), Benjamin Birtle (vc) en Matthew Baker (cb).