Tessa Lark: Fantasy. Telemann: Solovioolsuite nr. 14 in Bes TWV. 40 (bew.), Fantasieën nr. 17 in D TWV. 40 en 18 in A TWV. 40; Schubert: Fantasie in C op. post. 159, D. 934; Kreisler: Viennese rhapsodic fantasietta; Lark: Appalachian fantasy; Ravel: Tzigane. Met Amy Yang. First Hand records FHR 86 (66’42”). 2016

Op een onbekend cd label dat je per toeval ontdekt, stelde de jonge Amerikaanse violiste Tessa Lark onder het begrip Fantasie een interessant en verrassend veelzijdig programma van solo- en duowerken met als nucleus drie composities van Telemann.

In de Fantasie in C bezoekt Schubert nog eens zijn lied Sei mir gegrüst D. 741 om daar uitgebreid in vier variaties  die de vertolker echt uitdagen over te mijmeren.

Als componiste draagt ze haar eigen Appalachian fantasy bij waarin ze haar kunsten van fiedelaar uit Kentucky kan uitleven met het gebruik van veel harmonischen, citaten uit ‘Cumberland gap’ en ‘Bonaparte’s retreat’ en het gebruik van scordatura. 

Weense schwung wordt getoond in Kreislers Viennese rhapsodic fantasietta, zijn laatste werk in deze vorm. Natuurlijk is de Tzigane als ‘Rhapodie de concert’ met zijn zigeuner ondertonen van Ravel allerminst een fantasie, maar hij past wonderwel als opwindende afsluiting van dit recital.

Het is misschien wat flauw om zo’n toespeling te maken, maar Tessa Lark laat inderdaad haar viool (een ex-Gingold van Stradivarius) zingen als een leeuwerik. Amy Yang zorgt voor ideale begeleidingen en blinkt bijzonder uit in de meeslepende panache waarmee ze Ravel speelt.